hong kong

Hey,

Afscheid nemen van Bali was alweer enorm hard. Ik miste Bali al meteen vanaf het moment dat ik op de luchthaven was. Maar het was tijd om naar de laatste bestemming te gaan. Hong kong het volledig tegenovergestelde van Bali. Drukte, veel gebouwen, duur,…. Het moment dat ik uit de luchthaven in de taxi stapte werd de technologie over mij gebombardeerd met 6 gsm’s op zijn dashboard. De taxi koste me 60€ voor 20 minuten in tegenstelling tot 10 € in Bali de overgang kon beginnen. Als ook in Bali had ik steeds zonneschijn en hier kwam de regen me tegemoet.

Mijn verblijf was een echte space shuttle. Er waren 6 kabines in 1 slaapkamer geplaatst. Iedereen had zijn eigen capsule het was een zeer compacte plaats. De eerste nacht vond ik het nog speciaal maar vanaf nacht 2 miste ik mijn vrijheid.  Als ook begon elke spier in mijn lichaam na een tijdje pijn te doen samen met mijn rug. Ik ben niet de grootste maar in die capsule zat ik met mijn voeten tegen de muur. Gelukkig was dit maar voor 1 weekje. De andere mensen die daar verbleven waren mega asociaal. Ik probeerde meermaals een gesprek aan te gaan met hun maar zonder succes. Als je op straat liep was dit ook duidelijk merkbaar. Iedereen liep met zijn ogen naar de grond of op zijn gsm en botsten vaak tegen elkaar. Niemand zei sorry of keek nog maar om, ieder voor zich.

Aangezien Hong kong enorm duur was zocht ik meteen naar de gratis free tours. Ik deed er meteen twee een in kowoloon het gedeelte waar ik verbleef en hong kong Island. In kowoloon waren super veel winkels, elk mogelijk merk was hier te vinden. Elke winkel was laat open in de avond maar als ook waren ze pas tegen de middag open. Naast deze fancy buurt had je ook de arme buurt. Iedere wijk had zijn eigen specialiteit: de ene wijk verkocht vissen, andere bloemen, andere vogels. Iedere wijk had zijn eigen voorgeschiedenis en bestond vandaag de dag nog steeds. Ik zelf was in shock in de vissen steeg. De vissen werden hier in kleine zakjes gestopt en omhoog gehangen. Indien ze niet verkocht werden binnen de week zouden ze sterven want de verkopers geven deze geen eten. Indien ze zouden sterven was dit goed nieuws volgens hun aangezien ze dan hun ongeluk mee in hun graf zouden nemen. Als ook de honden werden hier steriel in kleine hokjes vast gehouden. Het dieren leven was verschrikkelijk.  Naast dit feit vertelde de gids ook over hoe deze mensen echt leefde. Een klein appartement van ongeveer 40 vierkante meter koste hier minimum 1 miljoen euro. In dit kleine appartement leefde ze dan met 5-8 mensen samen waar iedereen net kon liggen in stapelbedden met al hun spullen errond. Ik was alvast blij dat de tours hier gratis waren/ via vrije bijdrage… het hong kong leven was al duur genoeg.

Ik ging hier net zoals in vele landen zwemlessen observeren. Hun zwembad was zeer impressionant voor slechts 1€ had je 7 zwembaden met verschillende doeleinde. Het niveau was hier enorm opvallend. Je had de topatleten zoals de zwemmers, schoonspringers, waterballeters maar daar tegenover had je ook de zinkboten. Er waren hier geen mensen die tussen de 2 konden zwemmen of ze waren toppers of ze waren beginners. In het zwembad zelf tussen het publiek was het net zoals op straat verschrikkelijk om te zwemmen zonder structuur. Nadien ging ik de schoonspringers observeren dit was uitmuntend elke atleet had wateroortjes in op maat waardoor de coach niet hoefde te roepen, ze communiceerde via walky talky’s. Bij de kinderen en de beginners lessen werd er enkel 1 op 1 gewerkt. Elk kind werd voor de les enorm hard gestretcht zonder dat de kinderen enig sinds tegen stribbelde. Tijdens de zwemlessen was er ook geen moment ruimte voor plezier het waren precies allemaal robots. Het was dus enorm interessant om te observeren. Naast de zwemlessen ben ik hier ook terug beginnen dansen met meteen 4 lessen achter elkaar. Ik was teleurgesteld in mezelf voor de techniek, lenigheid en conditie die ik was kwijt geraakt. Maar ik was toch enorm dankbaar dat ik terug kon beginnen dansen.

Gelukkig werdt mijn voet ondertussen ook beter met mijn ontsteking. Want de metro stations in hong kong zijn super groot je doet heel wat stappen voor je bij je perron bent. Gelukkig hebben ze op heel veel plaatsen roltrappen, soms iets te veel van het goede maar jong en oud geraakt op altijd op zijn bestemming. De metro’s zelf zijn super proper maar ook super lang. Ik heb de wereld rondgereisd maar zo een lange metro’s heb ik nooit eerder gezien. Ook al zijn het Elle lange metro’s ze zitten vaak enorm vol. Zoals ik voorheen ook al zei de chinezen zijn niet bepaald de vriendelijkste mensen waardoor ze niet altijd opstaan voor diegene die het nodig hebben. Ze verdragen elkaar soms ook enorm op de metro of schuiven totaal niet door. Als toch is het een hele ervaring met zijn ups en downs.

Mijn tweede week stond volledig in het teken van herenigingen. Eerst zag ik de mensen die ik had leren kennen in Thailand terug in hong kong. We gingen samen naar een typisch chinees restaurant. Hier bestelde ze enorm veel zaken die we moesten koken in een Chinese soep in het principe als fondue bij ons. Was super fijn en ik moest ook meteen alles met stokjes eten aangezien ze daar geen bestek hadden. Na deze hereniging zag ik ook eindelijk Carine terug. Het gevoel was enorm dubbel omdat dit het echte besef was dat belgie slechts om de hoek lag te kijken om terug te keren. Maar gelukkig was ze hier toegekomen waardoor ik weer enorm veel kon lachen en praten na al het depressief gedoe van de chinezen. We hadden heel wat om bij te praten wat me dan weer doet uit kijken om iedereen terug te zien in belgie.

We verbleven samen in een klein appartementje dat we gehuurd hadden. Dat alles hier op elkaar was wist ik al maar dit appartementje werd voor 3 verhuurd en was gewoon onverantwoord. Het bed was voor 2 en we kregen hier dan een veldbedje bij waar ik niet bepaald in pasten. De grond werd voor de volgende weken mijn beste vriend. Door ons weerzien leefde we hier ook volledig op Belgisch uur waardoor het aanpassen bij het terug keren niet bepaald moeilijk zal zijn denk ik. Onze eerste dag dat we samen besteede gingen we samen naar lokale marktjes in kowoloon. Hier waren enorm veel goede deals te krijgen waardoor iedereen zich goed liet gaan. De eerste koopjes waren een feit. we bezochten ook de Sky 360 die op 398m hoogte een mooi overzicht gaf over de hele stad. Helaas was het die dag bewolkt waardoor je niet alles kon zien. Op woensdag hadden we een evenement gevonden waar we gratis naar de paardenraces konden gaan. Ik had de paardenraces al eens gezien in nieuw Zeeland maar hier was het toch weer anders. We kregen hier ook gratis bier en ik had samen met hen voor de eerste keer gegokt op de paarden. Zoals verwacht hadden we natuurlijk verloren maar het was wel een hele andere beleving om zo naar de paardenraces te kijken omdat je dan effectief een doel hebt om naar te kijken. We  hadden alvast heel veel fun.

De eerste week had ik al een beetje voorverkenning gedaan maar ik had gewacht om de meeste zaken te bezoeken tot ze hier waren. We bezochten samen de Victoria prison. Een oude gevangenis waar we ons volledig konden inleven over hoe alles hier vroeger was maar doordat het omringt was door alle nieuwe gebouwen kon je het grote verschil zien met hoe alles geëvolueerd was. Zo een zaken doen je hier natuurlijk extra bij stil staan. zo een zaken maken je wel even stil en gaan alle grenzen voorbij. Onze maatschappij is zo geëvolueerd in korte tijd zonder we er effectief bij stil staan. We gingen  diezelfde week ook de peak waar je normaal met een tram naar toe ging, maar het zou mijn reis niet zijn als hij nog werkte. De tram was kapot waardoor we met de bus naar boven gingen. Vanuit dit punt had je een prachtig zicht over de stad. Hier kwamen we ook een groep Aziaten  tegen waar we probeerde te photo bommen. Hierbij probeer je een foto van andere te verpesten door ervoor te springen. Zoals verwacht gingen Aziaten hier op in en wouden enkele foto’s met verschillende toestellen met ons. Plots waren wij de attractie.

Naast de stadszaken gingen we ook enkele eilanden bezoeken omdat we genoeg hadden van het drukke stadsleven. Het eerste eiland dat we gingen bezoeken was Lantau Island. Hier stond de big budha bij het Ngong ping stadje. Het was een hele verademing om weer uit de stad te kunnen zijn terug in de natuur. Ik besefte meer dan daarvoor hoe ik de natuur gemist had. De big budha was na het beklimmen van de trappen een enorm mooi uitzicht tussen de bergen. Deze budha zou volgens internet de grootste zijn van heel China. Ngong ping Village was dan weer heel toeristisch gemaakt door allemaal souvenier winkeltjes. Nadien namen we de bus naar een klein vissers dorpje waar we met een lokaal bootje de stelt houses gingen bezoeken. Dit was in tegenstelling tot de grote skyscrapers van city hong kong een gek verschil. De huizen leken op die van Thailand. De armoede was hier ook aan de buitenkant te zien in tegenstelling tot hong kong city waar de armoede enkel binnen te bespeuren valt. Vanaf 18u werd dit vissers dorpje dood we vonden amper nog een restaurant om te eten dit verbaasde ons allen enorm. We namen na het eten dan ook meteen de bus en ferry terug naar huis.

We hadden vanaf dan de smaak van de natuur terug te pakken waardoor we een kleine like wouden doen op de shek o peak. We beklommen een klein stukje berg waar we een prachtig uitzicht hadden over de stranden en de natuur van hong kong Island. De stad was heel druk maar eens je 20 minuten uit de stad was waren er prachtige natuur stukken ik was zo dankbaar dat ik deze als ook kon aanschouwen. Ik ga deze natuur momenten zo enorm missen als ik terug ben in belgie. Na onze kleine beklimming gingen we verfrissen in de zee. Ik had nooit eerder zo een vuile zee gezien. Het strand was ook enorm klein voor zo een grote bevolking maar als je de leefstijl zag was dit dan wel weer logisch. Gelukkig hadden de chinezen vele kleine stranden zodat het volk toch wat verspreid was. Naast het strand bezochten we ook de Shai wan swimming shed. Dit was een pier die uitzicht had op een klein eiland. Wij gingen hier als enige natuurlijk ook zwemmen in het vervuilde olie water. Het was best wel speciaal om tussen alle grote container schepen te zwemmen. naast het vervuilende water kriebelde het ook van de kleine kakkerlakken op de rotsen. Tot slot bezochten we lama Island waarbij we enkel een strand gedaan hadden hier was de kloof tussen industrie en natuur enorm. Als je rechts keek zag je alle silo’s en vervuilende fabrieken staan links zag je de onaangetaste natuur. het strand en de zee waren hier zo vervuild het plastiek kwam je overal tegemoet dan pas besef je hoe erg de invloed van de mens is op deze wonderbaarlijke natuur.

Hong kong het dus alweer een heel avontuur. Volgende week 23 juli om 22.30 land ik terug op Zaventem . Nu begint de tijd dus echt te korten. Ik kijk uit naar het weerzien en terug te kunnen les geven maar mijn tranen vloeien als dankbaarheid voor dit gekke avontuur. Ik zal het toch wel enorm missen !

Xxx

Celina