week 2 nieuw-zeeland

12 oktober 2018 - Picton, Nieuw-Zeeland

Alowa, zeeleeuw slaapt

Wij lopen hier 11 u voor en beleven dus al onze avonturen voor jullie. Wisten jullie trouwens dat de zon hier ook omgekeerd gaat. Bij ons komt de zon op in het noorden en neer in het zuiden, hier dus van zuid naar noord. Waardoor het zuiden ook kouder is dan het noorden, dat beloofd. Het was dus weer een hele boterham. We zijn naar WAi o tapu geweest een natuur park met opmerkelijke natuurverschijnselen. We zagen vulkanen waar water uitspoot meters hoog. Ik was hier enorm door gefascineerd. Verder ik het park kwamen we dan oververhitte stenen tegen waardoor het water ook begon te koken dat het water meer dan 120graden kan zijn puur door de opwarming van de aarde is uitmuntend. Hierdoor werden de stenen ook gekleurd ze kregen een groene, oranje of rode kleur. Er was zelfs een krater waar het water volledig groen gekleurd was. 

Naast de prachtige natuur bracht het ook helaas een onaangename geur met zich mee van rotte eitjes. 

De dag nadien zijn we naar taupo gereden een heel gezellig stadje net aan het meer. Hier hebben we na een week op brood te leven uitgebreid gedineerd. Eerst lookbroodjes gevolgd door hot stone steak waarbij je je vlees zelf bakt op een hete plaat afgesloten met een heerlijke chocolade fondue. Onze chocolade blijft toch de beste ter wereld. Het beste hiervan was dat het slechte 25€ koste in totaal. Nadien kropen we onder de sterrenhemel in ons tentje op een gratis parking. Deze keer waren we niet alleen er stonden enorm veel campers en tentjes dus zo vreemd zijn we toch nog niet, we hebben even getwijfeld. 

De dag nadien werden we walker gefloten door de vogeltjes we besloten om de haka falls wandeling te maken langs de prachtige rivier in de stilte van de Nieuw Zeelandse bossen. In Australië hadden we al helder water gezien maar dit is echt kristal helder water. Er zat zoveel kracht achter de rivier echt prachtig. Nadien reden we verder naar het nationaal park van tongariro. De parking was 7 km verwijderd van de hoofdweg waar we de keuze hadden tussen wandelingen van 1,3,6 of 8 u op een starthoogte van 1750m. We besloten om 3 u te wandelen vol goede moed begonnen en liepen op de zijkant van een vulkaan tussen de bossen en rivieren. Maar de padjes werden smaller en we zagen dat we steeds verder weg liepen van onze start berg. Eens we 2 u verder waren wisten we dat ons wegje niet zou uitkomen terug bij de auto we gleden vaak weg in de modder het was dus een echt avontuur maar wel een echte trektocht. Na 3 u & 10km in de bergen en bossen stappen kwamen we in een stadje uit waar we onszelf voor de eerste keer verdwaald verklaarde. We gingen daar naar het info centrum en hij vertelde ons dat we 18km verwijderd waren van onze auto via de weg. We begonnen opnieuw vol goede moed aan onze terug weg maar besloten toch te gaan liften. Vele auto’s passeerde en na een tijdje wou er toch iemand deze 2 gekke meiden meenemen. Hij was zo vriendelijk om ons helemaal aan onze auto af te zetten. Na ons avontuur besloten we om meteen naar onze gratis kamping te rijden van die nacht. 

De volgende ochtend reden we meteen naar wellington waar we gingen horen voor onze ferry om naar het Zuidereiland te geraken. We hadden al snel ons ticket geboekt waardoor we nog voldoende tijd hadden om wellington te gaan verkennen. We waren gestart met een gratis museum waar we meer konden te weten komen over hun oorlog en de Maori’s. Ik was enorm onder de indruk omdat deze keer toch veel bleek waar te zijn uit de film viana. Zei hebben zo veel mooie kunst gemaakt met zoveel oog voor detail. 

Nadien gingen we naar buiten en op de kaai hadden ze hun plaats nuttig gebruikt. Ze hadden de dijk verhoogd en hierin gaten gelaten met springplanken waar mensen gratis plezier konden maken. Het werd al snel een volksgebeuren mensen kwamen errond staan hoe kleine kindjes hun angsten overwonnen om van 10m de zee in te springen. Het was een toffe sfeer. 

Om onze dag af te sluiten hadden we onszelf getrakteerd op een cinema waar we op ons gemak lekker warm konden genieten van Christopher robinson. Dit deed me terug denken aan mijn kindertijd waar ik vaak met mijn mama naar winnie de pooh keek. Fijne film en met een fijn gevoel kon ik de dag afsluiten in ons autohuisje. 

De ferry tocht verliep enorm vlot, snel ingecheckt en weg waren we. Na 2 u rijden kwamen we in kaikura aan waar we opzoek gingen naar zeeleeuwen. De eerste konden we al ontmoeten tijdens het rijden maar eens we in de baai aangekomen waren konden we ze echt van dichtbij bekijken. Ze waren zo dik en groot echt gek en ze doen gewoon waar ze zin in hebben kom je te dicht dan krijg je hun grote tanden te zien en een dikke brul. De eerste wilde zeeleeuw was een feit. Deze plek was zo mooi dat ik besloot om nog een yoga filmpje voor You tube op te nemen. Want ook hier blijf ik bezig met corequi mijn passie. 

Op donderdag hadden we wat pech het regende enorm hard we reden 4 u waar ik steeds alert moest blijven met de speldbochten. De wegen werden glader, we waren veilig aangekomen in Nelson maar helaas kon je daar niet veel doen zonder goed weer aangezien alles buiten is. We hebben wat gewindow shopt. En verder hebben we de dag helaas in de auto doorgebracht. Ik begin menselijk contact enorm te missen want door het doortrekken leren we niet veel mensen kennen. 

“Travel is like knowledge, the more you see, the more you know you haven’t seen.”

Tot snel mensjes het gemis wordt groter :D 

Foto’s

6 Reacties

  1. Kesteleyn Brigitte:
    12 oktober 2018
    Heel leuk te horen dat het daar zeer goed gaat en jullie mooie locaties bezoeken.
    Ik wil toch graag mede delen dat bij ons de zon opkomt in het oosten en niet in het noorden, en ondergaat in het westen. -:)

    vele groetjes van een aquagymster uit Merelbeke
  2. Marisol:
    12 oktober 2018
    Wat weer een prachtig reisverhaal , de kindjes die van de rots springen , is dan ook een stukje passie van mij , leuk om dit te lezen , en nog leuker zou het zien geweet zijn , wie weet .... pas ik dit ook nog toe in dit leven. wens je een verdere fantastische reis verder , liefs Mis je ook aan de waterkant hier
  3. Marie-Astrid:
    12 oktober 2018
    Wauw, superleuk om te lezen! En nog leuker om te horen dat de plekken die ook op ons lijstje staan voor over een paar weken echt wel de moeite waard zijn Wai-o-tapu, Taupo, Wellington, ze staan er bij ons ook nog allemaal op in de komende maand. Geniet met volle teugen van het meest wonderbaarlijke land ter wereld, en wie weet komen we elkaar nog tegen. Je mag me trouwens laten weten waar je zo lekker hot stone BBQ hebt gegeten in Taupo, misschien dat we er dan ook geraken!
  4. Greet Vernimmen:
    12 oktober 2018
    Wat een mooi verhaal, het is zo leuk om het iedere keer te lezen.
    Wij zijn ook zo eens aan een eilandje geweest in Italië en daar was het ook niet te doen van de geur van rotte eitjes 😄
    De foto's zijn ook weeral prachtig en de zeeleeuwen dat zal idd fantastisch zijn om te zien.
    Ik wens u verder nog een mooi verblijf ginder en doe zo verder
    Dikke knuffel 😘😘😘😘
  5. Ik:
    12 oktober 2018
    Hoelang nog 😪
  6. Stéphanie, Katia, Xavi & Lilly ❣:
    12 oktober 2018
    Altijd zo verheugd als ik zie dat er een nieuw reisverhaal is.
    Een mens krijgt zin om direct op het vliegtuig te stappen en mee te gaan ontdekken. Alhoewel die urenlange moeilijke wandeling is voor ons niet echt haalbaar denk ik :p

    Blijft snuisteren, dromen en ontdekken en geniet!