second time india

13 mei 2019 - Jonk, India

Hey,

headstand lodi garden

Over een val gesproken… ik ben vanuit mijn Dubai sprookje terug 162 verdiepingen naar beneden gevallen. De vlucht vanuit Abu Dhabi naar india verliep zeer vlot, tot het moment dat onze vlucht bijna de grond raakten. Elke passagier in het vliegtuig ging rechtstaan en te drummen om hun bagage te nemen. De crew van het vliegtuig verzocht hen vriendelijk om terug te gaan zitten, helaas zonder succes. Na het dreigen van de security ging iedereen terug zitten voor enkele seconde. Zodra het vliegtuig de grond raakten was het opnieuw het zelfde verhaal. Ik wist meteen dat ik duidelijk terug in India was. In de luchthaven zelf was het een heel avontuur om een Uber te bestellen omdat mijn gsm de openbare wifi van de luchthaven niet aanvaard. Na een tijdje was het dan toch gelukt. Ik wist al hoe het verkeer van india in zijn werk ging. Het geschifte verkeer verbaasde me niet maar maar ik zal er nooit aan wennen. Hier maken ze van 3 rijvakken op de autostrade 7rijvakken gevolgd door de nodige verkeersgeluiden. Net zoals vele regels trekken de Indiërs hen ook niks aan van de verkeersregels, toen de taxichauffeur verkeerd reed op de autostrade reed hij zonder gene achteruit.

Toen ik op mijn bestemming aankwam ontmoette ik mijn nieuwe couchsurfer een jongeman van 22 jaar. Hij wist me te zeggen dat er geen vrouwen in zijn gebouw toegelaten waren. Dit was het eerste verdacht feit om het avontuur te starten. Ze namen mijn bagage mee, ik was meteen bezorgd over wat er met mijn bagage ging gebeuren. Vervolgens nam hij me mee naar een hotel back to the basics een bed en een kraantje met een emmer welkom in het hotel. Gelukkig was dit slechts voor enkele uren. We vertrokken 2uur later richting Agra een trip die normaal op 4uur zou moeten verlopen. We vertrokken om 3u in de ochtend omdat het overdag tot 45 graden was en dit te warm was om met een scooter te rijden. Na 1 uur rijden begon de scooter een vreemd geluid te maken, de couchsurfer zei dat dit heel normaal was, ik stelde me op dat moment al vragen. 10 minuten later belande we op de pechstrook van de autostrade met en platte band van de scooter. Er was best al veel verkeer op de baan voor dit vroege uur. Elke auto, moto of bus die passeerde bekeek me vreemd omdat ik een meisje was. ik had nochtans net om die reden een lange broek en gesloten topje aangedaan. Ik voelde me letterlijk een aapje in de zoo. Ik heb nu nog meer medelijden met de dieren in de zoo ik weet exact hoe ze zich kunnen voelen. De couchsurfer belde een mechanieker. Na 3uur wachten kwam er een verlseten auto met veel blutsen aan. Er stapten 6 jonge mannen uit. Ze keken met zijn allen verbaasd naar de band. ik dacht bij mezelf simpel de band vervangen. Na 30 minuten besloten ze de band te proberen opblazen zonder succes. We betaalde deze mannen en ze vertrokken zonder ons enige hulp geboden te helpen. Even later stopten 4 politie agenten wat op dat moment voor mij een goed teken was. Ze vroegen wat er aan de hand was en stapten uit waarna ze een andere garage belde. De politie agenten kwamen steeds dichter bij mij en vroegen steeds meer vragen over mij over verschillende aspecten. Tot een van hen mij begon aan te raken en te zeggen dat ik met hen moest mee komen. Mijn temperament begon stilaan naar boven te komen. Ik besloot om verstandig afstand te nemen en te gaan wandelen langs de autostrade. Na 10 minuten keerde ik terug wetend dat ik zeer voorzichtig moest zijn want ik wist dat het niet veilig was maar ik had verder niet echt een andere keuze. Na een uur op mijn hoede te zijn kwam er een tiener op zijn moto aangereden. Hij kon ons dan gelukkig helpen en verlangde de binnenband. Na ongeveer 5uur wachten waren we terug vertrokken. Helaas niet voor lang na 10 minuten was de band opnieuw kapot. De couchsurfer wou dit zo snel mogelijk van de baan hebben en besloot om zelf met de kapote band naar de garage te rijden waardoor hij me achterliet langs de kant van de weg. Ik ben nu zeer avontuurlijk maar na de ervaring met de politie voelde ik me niet bepaald veilig alleen langs de weg al snel begonnen de traantjes te vloeien. Ik besloot op afraden van hem toch in beweging te blijven en in richting van die garage te stappen. Nadat 6 kerels gestopt waren en ik deed alsof ik ze niet zag was de couchsurfer terug met een andere scooter om me opnieuw op te pikken. hij had besloten dat we met een lokale bus naar agra zouden verder reizen. Ik probeerde nog steeds positief te blijven en was dus blij dat we verder konden reizen met de bus, tot de bus stopten. We stapten op de bus waar geen airco was, de bus was super vol maar toch stond iemand zijn zitplaats af voor mij. Ik dacht bij mezelf ooo dat is vriendelijk tot iedere man dichterbij kwam staan en alle ogen mij volledig afscande. De couchsurfer stond verderop in de bus. Dit was een busrit van 2 uur maar deze voelde als een eeuwigheid geen seconde ging voorbij zonder ze me bekeken. Ondanks de zotte ochtend kwam ik toch zonder brokken aan in agra.

In agra zelf hadden we een hotel geboekt zodat we deze plaats rustig konden verkennen. Eens in het hotel na zolang zwijgen haalde ik toch al even aan bij deze jongeman dat ik me absoluut niet veilig voelde. Hij vertelde me dat hij ook verbaasd was en niet wist wat hij moest doen zeker niet met de politie want ze zijn hier allemaal corrupt. Ergens kon ik het wel verstaan maar in mijn hoofd ging natuurlijk elk mogelijk scenario voorbij waar moest ik heen als er effectief iets gebeurde? Ik probeerde de hele situatie even opzij te plaatsen en ging vol goede moed naar de Taj mahal een van de zeven wereldwonderen. Net door dit feit had ik natuurlijk zeer hoge verwachtingen na al zoveel schoonheid te hebben aanschouwd in de wereld. De Taj is zeer goed opgebouwd van structuur en brengt vrede in je hoofd om naar te kijken, maar naar mijn mening is het niet zo spectaculair. Ik heb ondertussen al veel gekkere dingen gezien die het meer waard zijn volgens mij om een wereldwonder genoemd te worden. Het was veel kleiner dan verwacht en binnenin vind je enkel witte muren verder niks. Ik was in ieder geval wel dankbaar dat ik het na al die tijd wel eindelijk gezien had. De volgende dag verliep de terugrit naar Delhi met de bus al veel beter gelukkig.

In Delhi had ik ook een hotel geboekt na de slechte ervaringen van de dagen ervoor al leek dat ook niet altijd even veilig. Aangezien het toch al zo een gek avontuur was besloot ik ook het lokale eten een kans te geven. Ik probeerde enkele gerechten maar geen enkel gerecht sprak me aan het ene was een zoet bom (ice paan) het ander een zout bom (golgeppe)  of veel te pikant. Ik kan dus duidelijk besluiten dat de Indische keuken niks voor mij is, maar heb het toch een kans gegeven. Naast het eten heb ik ook de stad een beetje verkent. Het waren net zoals bij ons verkiezingen maar hier gaat het net iets anders in zijn werk. Hier moeten de mensen effectief iets krijgen voor ze op je stemmen dus de kandidaten delen eten, alcohol of materiaal uit terwijl ze hun speech geven. Naast dit heb ik in de omgeving wel een siksth moskee en een tempel bezocht dit vond ik zeer fijn. De architectuur van deze gebouwen zijn steeds zo verfijnd afgewerkt. Ik kan veel rond deze gebouwen rondlopen en nog 100 nieuwe dingen ontdekken, in elk gebouw zit zo een groot verhaal. Naast de geweldige architectuur heeft india ook veel shoppings mogelijkheden de gekende plaats voor toeristen is hiervoor Connaught place waar je onze typische merken vind. Indien je het eerder goedkoop wil houden 2€ per kledingstuk kan je naar serogni neger market gaan. Hier is het mega druk maar je vind alles super goedkoop zeker als je kan onderhandelen. Voor mij persoonlijk was dit veel te druk dus heb ik gewoon rond gewandeld. Delhi zelf is natuurlijk enorm vuil zoals wij dit in belgie vaak horen. De inwoners geven niks om hun omgeving ze spuwen waar en wanneer dan ook en gooien hun vuil liever opstraat dan dat ze het in de vuilbak gooien. Dankzij de temperatuur van 45 graden is het overdag veel te warm wat natuurlijk de nodige geur met zich mee brengt. Maar om te ontsnappen aan het typische Delhi was ik naar Lodi garden geweest. Dit is een van mijn favorite plaatsen in Delhi een park waar je volledig tot rust kan komen en zeer oude tempels kan vinden. Dit was mijn favoriete moment van de week.

Het was dus een enorm avontuur tot nu toe gelukkig vlieg ik deze week naar Rishikesh. Hier was ik 3 jaar geleden en ken ik veel mensen waardoor ik weet dat ik veilig zal zijn en ik ken de omgeving. Maar je moet alles eens meegemaakt hebben in je leven. Net zoals in de andere landen leer ik het land kennen in al zijn glorie en te kortkomingen. Ik weet in ieder geval waar ik op moet letten als ik binnen een week en half terug kom naar Delhi. Maak jullie vooral geen zorgen alles komt altijd goed en ik blijf altijd lachen. Belgisch onkruid vergaat Nooit en ik heb de beste beschermengel ter wereld.

Veel liefs,

Celina

Nog maar 71 dagen te gaan :’(

Foto’s

6 Reacties

  1. Marijke:
    13 mei 2019
    Pff.. wat een avontuur.
    Kvrees dat dit niks voor mij zal zijn. Zal blij zijn als je je terug vertoeft in veilige oorden! 😅
  2. Marisol:
    13 mei 2019
    Whaawwww was een heftig verhaal vol spanningen ,
    Deze ervaringen kunnen je enkel maar als mens laten evolueren en zal je als jonge dame zeer sterk maken
    Toch blij dat einde van het verhaal een positieve afloop had , geniet van je laatste 71 dagen xxx
  3. Serafien:
    13 mei 2019
    Blijf maar voorzichtig in India!
    Maar geniet er zeker nog van :)
  4. Carine Coolen:
    14 mei 2019
    pfff Agra en Delhi Diego en ik vorige zomer gedaan. Blij dat ik het gezien heb maar ook voor ons niet voor herhaling vatbaar. xxx
  5. Stéphanie, Katia, Xavi & Lilly ❣:
    14 mei 2019
    Wat een verhaal weer. Wat jij daar allemaal meemaakt. Ongelofelijk.
    Wees maar voorzichtig hoor.
    Wel blij dat 't tellertje vlot zakt nu. 😉
  6. Greet Vernimmen:
    15 mei 2019
    Wat een spannend verhaal, het was zo een beetje alsof je naar een film aan het kijken bent 😕 maar het einde was dan toch een positief verhaal.
    Ik zou zeggen geniet nog maar, wees toch voorzichtig he, als je eenmaal in België terug bent ga je toch nog aan veel terug denken......
    Dikke knuffel 😘😘 en doe het nog goe😍