laatste week africa

Hey,

Mijn laatste weekje afrika was onvergetelijk! Na vorige week te eindigen in de kerk wou ik nu echt volledig in de gemeenschap kijken. Ik besloot daarom om een weeshuis te bezoeken in de achterbuurten van Plettenberg bay.

Ik reed heel onwennig naar het weeshuis omdat ik er geen contact mee had opgenomen. Ik arriveerde in de achterbuurt waar ik enorm aangestaard werd. Eens voor de poort was er geen bel maar de poort ging plots open. Enkele kinderen rende meteen naar mij toe. Ik vroeg aan de leiding gevende of het goed was of ik enkele uren met de kinderen mocht spenderen. Deze vrouw deed me meteen denken aan miss hannigan van Annie. alle kinderen werden vrij brutaal bij elkaar geroepen en iedereen moest meedansen. Dit was niet bepaald mijn beeld want ik wou niemand verplichten. Ondanks hun verplichting zag ik zoveel glimlachjes op hun gezichten. Iedereen deed enorm goed mee met de dansjes. Ik was zo blij om weer bezig te kunnen zijn met de kinderen. Na het dansen merkten ik dat ze er genoeg van hadden dus besloot ik nog andere spelletjes met hen te spelen. Ik bleef ook voor het middagmaal hier kregen ze droogbrood en diepvries groentjes dit was best ontroerend om te zien. Miss Hannigan zat aan het uiteinde van de tafel en geen van de kinderen mocht een woord zeggen en ze gaf elk kind sterke bevelen. Elke kamer was ook beveiligd met hekkens en sloten dit gaf me niet bepaald een fijn gevoel. Maar ik was blij dat ik de kinderen toch even een fijne dag kon bezorgen al was het maar een kort moment, alles is beter dan niets denk ik dan.

Na het weeshuis heb ik contact opgenomen met born in Africa een Belgische organisatie die zich bezighoud met het helpen in scholen. Hun project selecteert kinderen die volgens hen aan de normen voldoen en slim genoeg zijn om deel te nemen aan het programma waardoor ze extra hulp krijgen en meer financieel middelen. Dit is opzich een super initiatief maar naar mijn menig zouden ze beter de kinderen die iets minder mogelijkheden hebben die extra steun bieden zodat zij ook kansen krijgen in de werld. Maar ik ben wel al super blij dat ze de kinderen helpen. Ik mocht een namiddag mee naar windhoek een van hun locaties hier heb ik de kinderen begeleid met het lezen dit vond ik natuurlijk helemaal geweldig terug les geven. Dit maakte me wel even ongelukkig omdat ik het lesgeven hierdoor nog meer miste. Maar ik was zo dankbaar dat ik ook dit eens mocht ervaren. Om van deze ervaring te bekomen had ik een Thaise massage geboekt omdat mijn lichaam al enkele dagen met uitdagingen zat. Tijdens deze massage werd duidelijk dat mijn lichaam nog vaster zit dan dat ik al verwacht had. Deze man was wel enorm verbaasd toen hij aan mijn rug begon en mij lifte had hij niet verwacht dat ik zo lenig was. Hij had zijn eigen limiet bereikt waardoor hij me niet kon stretchen hij wist hier totaal geen raad meer mee. Dit was best wel grappig.

Na de ongelofelijke ervaringen met de locals werd het tijd om terug naar de dieren te gaan. Hiervoor had ik een dag geboekt bij elephant sanctary in crag. Ik was de enige die een dag tour deed waardoor ik mijn eigen tour guide kreeg. Gedurende de hele dag sloten er voor elk stukje nieuwe mensen bij die slechts een uurtje bleven. In het park maakten ik al snel vrienden bij de verzorgers we hebben enorm hard gelachen. Doordat ik er goed mee overeen kwam had ik natuurlijk net iets meer opportuniteiten dan de andere gasten, je verbaasd je hoeveel meer je bereikt met vriendelijkheid, iedereen zou het moeten proberen. Tussen de bezoekers kwam ik al snel belgen tegen en nu bleek dat ze ook nog eens uit temse kwamen. Na verder te praten bleek dat ze bij mijn mama in behandeling waren en al 10kg verloren waren hij was zo blij en ik kon trots zeggen dat is inderdaad mijn mama. Dit was zo gek, de wereld is zo ongeloofelijk groot maar o zo een kleine gemeenschap.

In het park zelf was ik natuurlijk voornamelijk voor de olifanten. Hun huid voelde net zoals leer en deze olifanten werden opgevangen door dit centrum ze hadden vrije wil in dit park. Dit is totaal anders dan vele andere parken waar ze verplicht worden om met mensen in interactie te gaan. Indien de olifanten geroepen worden en niet willen komen laten de verzorgers hen gewoon verder in de jungle rond lopen. In het park gingen we opstap met hen , gaven hen eten, borstelde hen en nog zoveel meer. De verzorgers namen zoveel foto’s van deze geweldige ervaring! Ik heb nooit zoveel foto’s gehad op een dag. Ik vond olifanten altijd al een geweldige diersoort maar na deze ervaring hebben ze nog een groter plaatsje in mijn hard gekregen. Iedereen zou deze ervaring moeten krijgen. op het einde van de dag kwam er een school ook tijd met de olifanten spenderen. Dit was zo cool in plaats wij naar het bos gaan in belgie mogen ze olifanten verzorgen. Hoe te gek is dat!

In port Elizabeth ging ik op bezoek in een auto pavilion van volkswagen waar ze verschillende oude kevertjes en busjes hadden verzameld dit was zo leuk om te zien. Hier stond ook de bekende herbi tentoon gesteld. Naast dit leuke auto museum kregen we ook de kans om in een auto trein de productie van de nieuwe polo te mogen bijwonen. Dit was zo indrukwekkend de machines leken precies uit de film van transformers te komen. Dit was zo speciaal. Alles was zo gedetailleerd en er werkten zo ongelofelijk veel mensen maar vooral machines. Ze produceren 650 auto’s op een dag dit is enorm gek. Ik zal nooit meer op dezelfde manier naar een auto kunnen kijken denk ik.

In het volgende hostel lungile in port Elizabeth ontmoeten ik zoveel nieuwe mensen. waar ik het hele weekend heb mee gespendeerd. Er was ook een meisje van 22 die hierheen werd gebracht als straf omdat ze teveel gedronken had. Ik kan wel ergere dingen bedenken dan gewoon mogen chillen in een hostel als straf. Maar goed iedere familie zijn eigen manier natuurlijk. Na lange tijd ging ik ook nog eens uit de jongens waarmee ik weg ging waren al snel van de wereld door alcohol. Dit kwam er op neer dat ik voor de rest van de avond alleen was maar ik heb meteen met andere plezier gemaakt en gedanst. Toen ik buiten kwam vroegen de bodyguards meteen ben je alleen? Ik bevestigde dit en zag dat ze daarnaast jongens aan het controleren waren met wapens en messen. De bodyguard stelde daarom voor om me persoonlijk naar huis te wandelen omdat het absoluut niet veilig was. Ik vond dit natuurlijk enorm attent en was hier dankbaar voor. De volgende morgen zei een van de jongens ook dat hij bestolen was hierdoor was ik nog meer dankbaar dat de bodyguard met me mee naar huis gegaan was. ik spendeerde maar 1 nacht in het hostel want nadien mocht ik gratis verblijven via de Couchsurfing app. De familie waarbij ik verbleef was super lief.

In het weekend spendeerde ik dus tijd met de lokale jongens en ging mee naar een voetbalwedstrijd met het idee dat je alles eens gedaan moet hebben. Dit was een super fijne ervaring. Hier waren ook enorm veel kinderen, de helft van de wedstrijd was ik bezig met en klein jongetje maar de voetbal was enorm fijn om te ervaren in het grootste stadion van zuid afrika. Nelson Mandela stadion was gebouwd voor het wk van 2010(denk ik kan ook een ander jaar zijn )  dit was dus enorm fijn. De volgende dag namen ze me mee om te gaan surfen en ondanks het nog maar mijn tweede keer was ging het super goed. Ik was volledig instaat zelf golven te nemen. Hierdoor kan ik dus in mijn volgende landen enkel materiaal huren en hoef ik niet perse nog lessen te nemen na enkele keren oefenen wil ik terug lessen nemen om te verbeteren. Om de leuke dag af te sluiten had ik gekookt voor de jongens heel simpel wraps op celina’s manier en ze hadden dit nog nooit eerder gegeten en vonden het zeer lekker en wouden meteen naar belgie komen om ons eten te proeven best wel grappig. Om het weekend perfect af te sluiten nam een van de jongens me mee naar addo hij was hier voor zijn werk tour guide maar in zijn vrije tijd wou hij me dit toch laten zien gratis. Ik was zo blij dit spaarde me enorm veel geld uit en dit was super leuk. Ik kon niet betere manier bedenken dan op zo een manier afscheid te kunnen nemen van afrika.

Afscheid nemen van de mensen was dan natuurlijk niet zoals leuk zoals altijd. Zoals ze het verwoorden in Zulu krrrrrr pa dit betekend snel in en uit. Ze wouden dat ik langer kon blijven.

Ik ben weer ongelooflijk dankbaar voor dit avontuur en ben zo benieuwd wat de volgende landen me nog meer zullen brengen. Tijd om Weer 2 dagen op de luchthaven te spenderen.

Xxx

Celina